Зимна песничкаНад смълчаните полета пеят медени звънчета. Писана шейна премина бялата пъртина. Зън, зън, зън, зън, бялата пъртина. Бягат кончета игриви, мятат заскрежени гриви, път из преспите се вие, в селото се крие. Зън, зън, зън, зън, в селото се крие. Къщички в снега се гушат, а коминчетата пушат, сякаш баби са запрели пухкави къдели. Зън, зън, зън, зън, пухкави къдели. |
|